تصويبنامه مصوب جلسه مورخ 1400/10/26 هيأت وزیران درخصوص"آیین نامه اجرایی بند پ ماده 108 قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران"، طي نامه شماره 136277 در تاریخ 1400/11/02 توسط معاون اول رییس جمهور ابلاغ گردید.

وزارت كشور - وزارت راه و شهرسازی

نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران 

هیئت وزیران در جلسه 26/10/1400 به پیشنهاد مشترک وزارت کشور و وزارت راه و شهرسازی (با همکاری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و شورای عالی استان­ها) و به استناد تبصره بند (پ) ماده (108) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران - مصوب 1395- آیین­نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصويب کرد:

آیين‌نامه اجرایي بند (پ) ماده (108) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه
اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

ماده 1- در اين آیين‌نامه اصطلاحات زیر در معاني مشروح مربوط به كار مي‌روند:

1- شهرك: مجموعه‌ای سکونتی- فعالیتی كه در خارج از محدوده و حريم شهرها، با حدود معین و محصور، برای پاسخ‌گویی به نیازهای سکونت دائم و غیردائم (اقامت) ارائه خدمات تخصصی و یا تولید، به همراه فضاهای جانبی مورد نیاز، ایجاد و در چهارچوب قوانین و ضوابط دستگاه‌های ذی‌ربط دارای طرح مصوب، پروانه تاسیس و مجوز بهره‌برداری بوده، با مسئولیت و توسط هیئت امنایی که وفق مقررات تشکیل شده است، اداره مي‌شود.

2- شهرک مسکونی: شهرکی که با مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خارج از محدوده و حریم شهر، با محدوده معین و محصور به منظور تامین نیاز سکونت دائم، فضاهای عمومی و تأسیسات و خدمات پشتیبان فعالیت‌های تولیدی، خدماتی و زیربنایی، اصلاح نظام استقرار جمعیت، پاسخ به تقاضای موثر مسکن دائم و سکونت غیردائم یا اقامت موقت در پیرامون شهرها و مناطق دارای قابلیت، به همراه تأسیسات زیربنایی، بناها، فضاها و خدمات عمومی و اجتماعی و رفاهی سکنه و بهره‌برداران، مطابق مقررات جاری و شرایط دستورالعمل ترویج شهرک سازی کشور مصوب 8/2/1399 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مکان‌یابی، احداث و اداره شده و دارای طرح مصوب، پروانه تاسیس و مجوز بهره‌برداری می‌باشد.

3- شهرک تخصصی:  شهرکی که مطابق مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و موافقت اصولی دستگاه‌های ذی‌ربط برای عملکردهای تخصصی، در خارج از محدوده و حریم شهر، با محدوده معین و محصور و حداقل (10) هکتار زمین که مطابق قوانین و مقررات مربوط و با توجه به ظرفیت و تقاضای موثر، برای ارائه انواع خدمات تخصصی مورد نیاز از جمله اقامتی، تفریحی، علم و فناوری، پزشکی و سلامت، دانشگاهی، پشتیبانی حمل و نقل (لجستیک)، فرهنگی- هنری، ورزشی، نمایشگاهی و سایر خدمات تخصصی به متقاضیان و ذی‌نفعان در مقیاس عملکردی محلی، استانی، ملی و فراملی به همراه تاسیسات زیربنایی و خدمات روبنایی و کلیه فضاهای مورد نیاز متناسب با نوع خدمت و ضوابط و استانداردهای مربوط، مکان‌یابی، احداث و اداره شده و دارای طرح مصوب، پروانه تاسیس و مجوز بهره‌برداری وفق مفاد دستورالعمل ترویج شهرک­سازی کشور مصوب 8/2/1399 شورای عالی شهرسازی و معماری ایران می‌باشد.

4- شهرک تولیدی:  شهرکی که با تصویب مرجع قانونی و مطابق مقررات دستگاه ذی‌ربط، به منظور تولید صنعتی (شهرک و ناحیه صنعتی)، کشاورزی (کشاورزی، دامپروری، شیلات و زنجیره تولید) و صنفی (صنایع دستی، چوب، چرم و غیره)، مکان‌یابی، احداث و بهره‌برداری می‌شوند.

5- مجتمع اداري: بناها یا ساختمان‌هایی که از حداقل چهار واحد اداری تشکیل شده و مالکان و بهره‌برداران آنها، از این اماکن براي انجام امور اداری و ارایه خدمات حرفه‌اي يا تخصصی استفاده می‌نمایند.

6- مجتمع تجاري:  بناها یا ساختمان‌هایی که از حداقل چهار واحد تجاری تشکیل شده و مالکان و بهره‌برداران آنها، از این اماکن براي نمايش، خرید و فروش اجناس و كالاهاي مختلف استفاده می‌نمایند.

7- مجتمع صنعتي:  بناها یا ساختمان‌هایی که از حداقل چهار واحد صنعتی به منظور ساخت، سرهم­بندی (مونتاژ)، توليد، بسته‌بندي، تعمير يا فرآیندهای مربوط به تولید تشکیل شده است.

8- مجتمع مسكوني: مجموعه‌ای از آپارتمان‌ها یا خانه‌های ویلایی که در يك بلوك یا محوطه مشخص، معین و محصور گردیده باشند. بناها یا ساختمان‌هایی که در خارج از محدوده معین و محصور قرار دارند، ولی دارای حداقل چهار واحد مسکونی می‌باشند نیز مجتمع مسکونی قلمداد می‌شوند.

9- مراكز عمومي: کلیه فضاهایی که در آن خدمات عمومی ارایه می شود از جمله هتل‌ها، مسافرخانه‌ها، رستوران‌ها، قهوه‌خانه‌ها، راسته بازارها، مهمان­سرا (پانسیون‌)ها و مهدکودک‌ها، کتابخانه‌ها، سینماها، آموزشگاه‌ها، سالن نمايش یا تماشاخانه، سالن گردهم‌آيي يا اجلاس (كنفرانس)، سالن انتظار در پایانه­های مسافربري، ایستگاه­های مترو، سالن نمايشگاه، شبستان مسجد، ورزشگاه (استاديوم ورزشي) و پارک­ها، بوستان­ها، تفرجگاه­ها، توقفگاه (پارکینگ­)های عمومی و پایانه­های مسافربری، فضا‌هاي جمعي محسوب مي‌شوند.

10- پیوست‌های حفاظتی - انتظامی: مجموعه‌ای از استانداردهای حفاظت فیزیکی و الکترونیکی، که به منظور ارتقای امنیت و پیشگیری از سرقت در اماکن موضوع این آیین‌نامه تدوین شده است.

ماده 2- پیوست­های حفاظتی – انتظامی ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین­نامه، توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت کشور و وزارت راه و شهرسازی تهیه و توسط وزارت کشور به مراجع صدور مجوز و پروانه تأسیس و بهره برداری ابلاغ می شود.

ماده 3-  وزارت راه و شهرسازی موظف است به منظور ارتقای ایمنی و امنیت شهرک‌ها و مجتمع‌های اداری، تجاری، مسکونی، صنعتی و همچنین مراکز عمومی، برای پیشگیری از سرقت، پیوست­های حفاظتی - انتظامی تدوین شده توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران را به عنوان مبحثی از مقررات ملی ساختمان لحاظ و برای اجرایی شدن به مراجع موضوع ماده (4) این آیین نامه ابلاغ نماید.

تبصره - وزارت راه و شهرسازي مکلف است دستورالعمل صدور پروانه تأسیس و بهره‌برداری از شهرک‌ها به منظور رعایت این ماده، اصلاح و به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران برساند.

ماده 4-  وزارت راه و شهرسازي و سایر مراجعی که مسئولیت صدور مجوز و یا پروانه تأسيس و پروانه بهره‌برداري از شهرك‌های مسکونی، تولیدی، تخصصی و صنعتی را بر عهده دارند مکلفند پیوست‌های حفاظتي- انتظامي مرتبط با زمان احداث را در حین فرایند صدور، لحاظ نموده و به متقاضیان مجوز و پروانه ابلاغ نمایند. مسئولیت نظارت بر رعایت این پیوست­ها در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط، بر عهده مراجع موضوع این ماده می­باشد.

تبصره - سایر دستگاه‌های اجرایی که مسئولیت صدور پروانه تأسیس و بهره‌برداری از شهرك‌های موضوع این ماده را بر عهده دارند، مکلفند ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه، دستورالعمل‌های اجرایی مرتبط را بازنگری و اصلاح نمایند.

ماده 5-  فرمانداران با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط مكلفند شهرک­های احداث شده موضوع این آیین‌نامه را شناسايي و مدیریت آنها را موظف به اجرای پیوست‌های حفاظتي- انتظامي نمايند.

ماده 6- شهرداری­ها و سایر مراجع صدور پروانه مکلفند در ترتيب صدور پروانه ساخت و بهره‌برداري از مجتمع‌هاي اداري، تجاري، مسكوني و صنعتي و مراكز عمومي، پیوست‌های حفاظتي- انتظامي را لحاظ نمایند و ارایه گواهی عدم خلاف و پایان کار، منوط به نظریه/تأییدیه مهندسین ناظر درخصوص رعایت پیوست‌های مورد اشاره می باشد.

تبصره - وزارت راه و شهرسازی مکلف است با همکاری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و سازمان نظام مهندسی ساختمان، ظرف سه ماه پس از تدوین و ابلاغ پیوست‌های حفاظتی- انتظامی، نحوه اجرا و نظارت بر رعایت پیوست‌های موضوع آیین‌نامه را  به مهندسین ناظر آموزش دهند.

ماده 7- نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران می‌تواند به صورت موردی، نظارت لازم درخصوص رعایت پیوست‌ها را داشته باشد و در صورت بروز تخلف، موضوع را در اسرع وقت به مراجع صدور گواهی پایان‌کار گزارش تا برابر ضوابط و مقررات، اقدام لازم صورت پذیرد.

تبصره - مراجع صدور پروانه ساخت شهرك‌ها، مجتمع‌هاي اداري، تجاري، مسكوني، صنعتي و مراكز عمومي موظفند فهرست مراکزی را که موفق به اخذ گواهی پایان کار شده‌اند، به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ارائه نمایند.

ماده 8- وزارت راه و شهرسازي موظف است به منظور رعايت ملاحظات ایمنی و امنيتی در ايجاد و ساخت شهرك‌ها و مجتمع‌هاي اداری، تجاري، مسكوني، صنعتي و مراكز عمومي، از رئیس پلیس پیشگیری نیروی انتظامي جمهوری اسلامی ایران حسب مورد به‌عنوان مدعو در جلسات شوراي‌عالي شهرسازی و معماری ایران دعوت نماید.

تبصره- ادارات کل راه و شهرسازي استان‌ها مکلفند از رئیس پلیس پیشگیری نیروی انتظامي استان حسب مورد به‌ عنوان مدعو در جلسات شوراي شهرسازی و معماری استان دعوت نمایند.

ماده 9- استانداران و فرمانداران در اجرای وظایف قانونی خود و تحقق اهداف قانون‌گذار در بند (پ) ماده (108) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلفند هماهنگی لازم را بین واحدهای اجرایی از جمله مراجع صدور پروانه، مجوز و تمدید فعالیت برای اعمال  پیوست‌های حفاظتي- انتظامي در شهرک‌ها و مجتمع‌هاي اداري، تجاري، مسكوني و صنعتي و مراكز عمومي ساخته شده به عمل آورند.

محمد مخبـر

معاون اول رييس ­جمهور

دریافت متن کامل