تصویبنامه مصوب جلسه مورخ 99/08/21 هیات وزیران درخصوص "آیین نامه اجرایی بند الف ماده 32 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور" طی نامه شماره 97648 مورخ 99/08/28 توسط معاون اول رییس جمهور ابلاغ شد.
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات - وزارت اطلاعات - وزارت امور اقتصادی و دارایی
وزارت امور خارجه- وزارت آموزش و پرورش - وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی - وزارت جهادکشاورزی - وزارت کشور
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح - وزارت راه و شهرسازی - وزارت نیرو
وزارت صنعت، معدن و تجارت - وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی - وزارت نفت
سازمان برنامه و بودجه کشور - سازمان حفاظت محیطزیست
سازمان اداری و استخدامی کشور - اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی
معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم
هیئت وزیران در جلسه 21/8/1399به پیشنهاد شماره 473704 مورخ 26/8/1398 سازمان برنامه و بودجه کشور و به استناد تبصره ماده (32) قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور – مصوب 1395- آییننامه اجرایی بند (الف) ماده یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:
آیین نامه اجرایی بند (الف) ماده (32) قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور
ماده 1- در این آییننامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
1- شورایعالی: شورایعالی آمایش سرزمین.
2- سازمان: سازمان برنامه و بودجه کشور.
3- دبیرخانه: دبیرخانه شورایعالی.
4- کمیسیون: کمیسیون تخصصی شورایعالی.
5- کمیتههای فنی: کمیتههای دبیرخانه شورایعالی.
6- شورای هماهنگی: شورای هماهنگی توسعه منطقهای.
7- قانون: قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور – مصوب 1395- .
8- طرحهای ویژه: طرحهای بخشی یا فرابخشی با ماهیت آمایشی و با حوزه تأثیرگذاری
یک یا چند استان و اثرگذار بر مدیریت سرزمین هستند که تهیه آنها به دلایل خاص طبیعی یا عملکردی یا ضرورتهای کارشناسی و مدیریتی مستلزم اتخاذ رویکرد ویژه میباشد. نیاز به تهیه این نوع طرحها توسط دستگاهها و مراجع مرتبط، به شورایعالی به عنوان مرجع سیاستگذاری آمایش و توسعه سرزمینی اعلام میشود. شورایعالی با ارزیابی مقیاس طرح و در صورت تأیید ضرورت و ویژه بودن آن، چهارچوب پیشنهادی تهیه طرح، محتوا و خروجی مورد انتظار را ارزیابی نموده و مرجع تهیه و بررسی و تصویب آن را مشخص و تصویب میکند.
ماده 2- به منظور استقرار نظام راهبري توسعه سرزمين و نظارت بر اجراي آن از جمله تحقق نظام کارآمد برنامهریزی و مدیریت توسعه سرزمین، انتظامبخشی به سازمان فضایی سرزمین، هماهنگسازی توسعه بخشی- منطقهای، فراهمسازی توسعه متوازن و پایدار و عدالت اجتماعی و بین نسلی میان مناطق و استانها و هماهنگسازی جریان توسعه در سطوح ملی، منطقهای و استانی، شورایعالی تشکیل میشود.
ماده 3 - ارکان شورایعالی به شرح زیر است:
1- کمیسیون تخصصی شورایعالی.
2- دبیرخانه.
3- شوراهای هماهنگی توسعه منطقهای کشور.
ماده 4- وظایف شورایعالی به شرح زیر است:
1- بررسي و نظارت بر اجراي نظام راهبري توسعه سرزمين و تنظيم روابط اركان و اجزاي آن.
2- بررسي، تصويب، هماهنگي و نظارت مستمر بر تهيه برنامه‌ها و طرحهاي توسعه سرزمين در سطوح ملي، منطقه‌اي و استاني.
3- بررسي برنامه‌هاي اجرایي آمايش سرزمين و اسناد آمايش ملي، منطقه‌اي و استاني.
4- نظارت بر اجراي اصول و ضوابط ملي آمايش سرزمين در سطوح ملي، منطقه‌اي و استاني و ارزيابي عملكرد دستگاههاي اجرایي ذي‌ربط.
ماده 5- اعضای شورایعالی به شرح زیر است:
1- رییس سازمان برنامه و بودجه کشور (رییس شورایعالی).
2- وزیر کشور.
3- وزیر اطلاعات.
4- وزیر جهاد کشاورزی.
5- وزیر امور اقتصادی و دارایی.
6- وزیر راه و شهرسازی.
7- وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
8- رییس سازمان حفاظت محیطزیست
9- رییس سازمان پدافند غیرعامل کشور.
10- سه نفر صاحب نظر شاغل در دستگاههاي اجرایي به انتخاب ریيس جمهور.
ماده 6- اسناد توسعه سرزمینی که باید به تصویب نهایی شورایعالی برسد، به شرح زیر است:
1- سند ملی آمایش سرزمین: سندی راهبردی که بر مبنای سیاستهای کلی آمایش سرزمین و اصول مصوب آمایش سرزمین، در پی سازماندهی فضای توسعه و بسترسازی برای تحقق توسعه پایدار و متوازن سرزمین است. این سند به عنوان فرادست سند توسعه سرزمینی کشور، بازتاب سرزمینی سازمان فضایی افق توسعهیافتگی کشور بوده و از طریق آیندهنگاری، سیاستگذاری و فرصتسازی توسعه بخشها و مناطق، زمینه توسعه درونزا و بروننگر و نیز توسعه منابع انسانی
به عنوان رکن اصلی آمایش سرزمین را فراهم مینماید.
2- سند منطقهای آمایش سرزمین: سندی راهبردی که با اتکا بر سیاستهای کلی و اصول مصوب آمایش سرزمین و مبتنی بر جهتگیریها، خطوط کلی توسعه و نظام تقسیم کار ملی و منطقهای منتج از سند ملی آمایش سرزمین با هدف توسعه متوازن و پایدار و عدالت اجتماعی و بین نسلی و بهرهگیری از قابلیتها، استعدادهای سرزمینی و مزیتهای مناطق (مصوب شورایعالی) در چهارچوب توسعه درونزا و همپیوند منطقهای تنظیم میگردد تا از این طریق ارتباط منطقی میان سطح ملی و استانی آمایش برقرار شود.
3- سند استانی آمایش سرزمین: سندی راهبردی که مبتنی بر خطوط کلی و جهتگیریهای اسناد ملی و منطقهای آمایش سرزمین و نظام تقسیم کار ملی و منطقهای منتج از آن، با هدف توسعه منابع انسانی، حفاظت از محیطزیست و صیانت و بهرهبرداری بهینه از منابع طبیعی، حفظ حقوق نسلهای آینده، رفع عدم تعادلها و محرومیتها، شکوفاسازی اقتصاد استان و تقویت پیوند آن با اقتصاد منطقهای و ملی و همچنین ایفای نقش مؤثر و سازنده استان در فرایند توسعه منطقهای و ملی تنظیم میگردد.
4- سایر اسناد از جمله جهتگیریهای ملی آمایش سرزمین، نظریات پایه توسعه و چشماندازهای بلند مدت توسعه ملی، منطقهای و استانی و نظایر آن مرتبط با آمایش.
تبصره- مجموعهای از نهادها، اسناد، رویهها و تدابیری که با تکیه بر نتایج و رهنمودهای آمایش سرزمینی (مستخرج از اسناد ملی، منطقهای و استانی آمایش سرزمین، آییننامهها و بخشنامهها و سایر مصوبات شورایعالی) نسبت به طرحریزی چهارچوب سیاستگذاری توسعه سرزمین، ایجاد هماهنگیهای بخشی- منطقهای، بهرهوری از سرمایههای انسانی، منابع و فرصتهای سرزمین در سطوح مختلف ملی، منطقهای و استانی اهتمام مینماید، نظام راهبری توسعه سرزمین را تشکیل میدهند.
ماده 7- اسناد توسعه سرزمینی به شرح زیر باید قبل از تصویب نهایی در مراجع ذیصلاح، از حیث انطباق با سیاستها، اصول، جهتگیریها و اسناد آمایش سرزمین به تأیید شورایعالی برسد:
1- طرحهای ویژه آمایش در مقیاس ملی، منطقهای و استان.
2- اسناد و برنامههای کلان و راهبردی بخشها (مربوط به دستگاههای اجرایی).
3- اسناد مرتبط با نظام برنامهریزی کلان کشور.
ماده 8- به منظور یکپارچهسازی و هماهنگی میان مطالعات و اجرای نتایج آمایش سرزمینی،
کلیه اسنادی که با عنوان یا مضمون آمایش و توسعه منطقهای در دستگاههای اجرایی مورد تدوین قرار میگیرند (از جمله آمایش آموزشعالی و صنعت) باید قبل از تصویب نهایی، توسط شورایعالی بررسی و تأیید شوند.
تبصره- تشخیص ضرورت بررسی و طرح اسناد مذکور در شورایعالی با پیشنهاد دبیرخانه و تأیید کمیسیون خواهد بود.
ماده 9- کمیسیون به عنوان رکن مشورتی و تصمیمساز شورایعالی با هدف بررسی و اظهارنظر تخصصی بر روی موضوعات ارجاع شده، تحقق نظام یکپارچه برنامهریزی و مدیریت توسعه سرزمین و ارتقای هماهنگی و همافزایی بین بخشی در پیشبرد فرایندهای توسعه سرزمینی با وظایف زیر تشکیل میشود:
1- بررسی و اظهارنظر در خصوص:
الف - برنامه‌ها و طرحهای توسعه سرزمینی در سطوح ملی، منطقهای و استانی برای ارایه به شورایعالی.
ب - گزارشهای نظارتی برنامه‌ها و طرحهای توسعه سرزمینی و گزارشهای عملکردی دستگاههای اجرایی.
پ- گزارشها و متن پیشنویس مصوبات و موارد ارجاعی از سوی دبیرخانه.
ت- موضوعات ارجاع‌شده از طرف شورایعالی.
2- بررسی پیشنهادها و موضوعات اولویت‌دار پیشنهادی دبیرخانه برای طرح در شورایعالی.
3- بررسی برنامه، طرح و تصمیمات اتخاذشده در شورای هماهنگی از حیث انطباق با اصول،
جهتگیریها و اسناد توسعه سرزمینی.
4- سایر موارد مرتبط به تشخیص رییس کمیسیون.
ماده 10 - اعضای کمیسیون (در سطح معاون وزیر یا معاون سازمان یا نماینده تام‌الاختیار)
به شرح زیر است:
1- سازمان برنامه و بودجه کشور (رییس کمیسیون).
2- رییس امور ذیربط آمایش سرزمین در سازمان (دبیر کمیسیون).
3- وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات.
4- وزارت اطلاعات.
5- وزارت امور اقتصادی و دارایی.
6- وزارت امور خارجه.
7- وزارت آموزش و پرورش.
8- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
9- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
10- وزارت جهاد کشاورزی.
11- وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
12- وزارت راه و شهرسازی.
13- وزارت صنعت، معدن و تجارت.
14- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
15- وزارت کشور.
16- وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی.
17- وزارت نفت.
18- وزارت نیرو.
19- سازمان حفاظت محیطزیست.
20- سازمان اداری و استخدامی کشور.
21- معاونت حقوقی رییس‌جمهور.
22- اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران.
23- دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی.
24- سازمان پدافندغیرعامل.
25- معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم.
26- معاونین سایر دستگاههای اجرایی و مقامات و مسئولین محلی یا نمایندگان بخش عمومی حسب مورد به تشخیص رییس کمیسیون.
ماده 11- دبیرخانه در سازمان مستقر بوده و نماینده سازمان به عنوان دبیر شورایعالی و رییس دبیرخانه شورایعالی تعیین میشود. مهمترین وظایف دبیرخانه به شرح زیر است:
1- سازماندهی و راهبری مطالعات موردنیاز.
2- تهیه، تنظیم و ارسال دعوتنامه، دستورجلسات و صورتجلسه برای اعضای شورایعالی.
3- تهیه، تنظیم و ابلاغ مصوبات شورایعالی.
4- پیگیری و نظارت بر اجرای مصوبات شورایعالی.
5- ضبط و نگهداری گزارشها، اسناد و اطلاعات، مذاکرات و مصوبات شورایعالی.
6- تهیه و تدوین گزارشهای نظارتی جهت ارایه به شورایعالی.
7- تشکیل جلسات کمیسیون و تنظیم گزارشهای کمیسیون برای طرح در جلسات شورایعالی.
8- اخذ و بررسی گزارشات عملکردی دستگاههای اجرایی در راستای تبصره (1) بند (الف)
ماده (32) قانون.
9- تأیید اسناد کالبدی در مقیاس ملی و منطقهای از حیث انطباق با سیاستها، اصول، جهتگیریها و اسناد آمایش سرزمین قبل از تصویب نهایی در مراجع ذیصلاح.
ماده 12- در اجرای تبصره (2) بند (الف) ماده (32) قانون، تشکیل کارگروههای موضوعی و یا موضعی و کمیتههای فنی مربوط، حسب تشخیص و ضرورت، به پیشنهاد دبیرخانه و تأیید شورایعالی با اعضا و شرح وظایف مشخص در سطوح ملی، منطقهای و استانی قابل تشکیل است.
ماده 13- در راستای اصل (48) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با هدف هماهنگی، سیاستگذاری، پیگیری و پیشبرد سریعتر امور توسعه و پیشرفت مناطق مختلف کشور، ایجاد تعادل و توازن در استانها و مناطق و دسترسی آنها به سرمایه و امکانات لازم به فراخور نیازها و استعدادهای رشد، شوراهای هماهنگی توسعه منطقهای، ذیل شورایعالی و براساس منطقهبندی مصوب شورایعالی با وظایف و اختیارات زیر تشکیل میشود:
1- ایجاد هماهنگیهای بین استانی و بین منطقهای در بهرهگیری از منابع و ظرفیتها و فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی و بهرهبرداری از فضاهایی چون مناطق آزاد تجاری – صنعتی و ویژه اقتصادی، بنادر، توسعه صادرات، گردشگری و نظایر آن.
2- ارتقای هماهنگی میان مداخلات فضایی بخشها (اعم از ساخت، توسعه و تکمیل مستحدثات و زیرساختها) در منطقه.
3- بررسی و رفع تعارضات و ناسازگاریهای میان نتایج مطالعات و اسناد آمایش استانها.
4- بررسی و اعمال هماهنگیهای بخشی- منطقهای در تدوین اسناد توسعه سرزمینی در سطح مناطق (از جمله مطالعات آمایش منطقهای و استانی و طرحهای کالبدی منطقهای).
5- بررسی و انجام امور ارجاعی شورایعالی و سایر مراجع قانونی فرادست.
ماده 14- اعضای شوراهای هماهنگی منطقهای به شرح زیر است:
1- استانداران استانهای هر منطقه.
2- رؤسای سازمان مدیریت و برنامهریزی استانهای هر منطقه.
3- رییس امور مرتبط با آمایش در سازمان برنامه و بودجه کشور.
4- نماینده ویژه رییس سازمان برنامه و بودجه کشور که از میان اشخاص صلاحیت‌دار
انتخاب میشود.
5- رؤسا و مدیران کل دستگاههای ذیربط ملی و استانی و سایر اشخاص از جمله متخصصان توسعه، حسب مورد و ضرورت به پیشنهاد استانداران منطقه و تأیید رییس امور مرتبط با آمایش سازمان.
ماده 15- سازمان موظف است ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ این آییننامه، دستورالعملهای مربوط به شیوه برگزاری و فعالیت شورایعالی، کمیسیون و شورای هماهنگی را تدوین و به تصویب شورایعالی برساند.
اسحاق جهانگیری
معاون اول رييس جمهور
دریافت متن کامل